سفارش تبلیغ
صبا ویژن

مقاله ها و تحلیلهای هنری

صفحه خانگی پارسی یار درباره

مجسمه های ریچارد دیکون

                                       مجسمه های ریچارد دیکن

                  Richard Deacon                                     

 

 

ریچارد دیکن از مجسمه سازان برجسته انگلیسیست که در سال 1987 موفق به دریافت جایزه ی ترنر شد.

او با استفاده از مواد مختلفی چون سرامیک،فلز،چوب، کاغذ،شیشه وپارچه نوعی سیالیت را در نحوه ی استفاده ی از مواد در مجسمه سازی به نمایش می گذارد .هر چند اسکلت بندی مجسمه هایش ما را بیاد تکنیک ساخت کشتی و هواپیما می اندازد ولی روانی و زیبایی کلی طراحیهای فضایی آثارش بسیار شاعرانه و حسی است .

او در سال 1949 در شهر بانگور-ویلز انگلیس بدنیا آمد. پدرش خلبان نیروی هوایی بود وکودکی دیکون به دلیل شغل پدرش   که مجبور بود هر دو سال یکبار در کشوری دیگر بسر برد در سفرهای ممتد به کشورهای مختلف سپری شد .این سفرها خاطرات بیاد ماندنی در ذهن او باقی گذاشتند.

  دیکن تحصیلات مقدماتی هنر خود را در کالج هنری" سامرست" در لندن ،مدرسه ی هنر" سنت مارتین" در تانتون کسب نمود وتحصیلات تکمیلی خود   را در رویال کالج لندن و مدرسه ی هنری چلسی  یه اتمام رساند .

در مدتی که او در مدرسه ی سنت مارتین مشغول تحصیل بود به کارهای نمایشی بسیار علاقه مند شد."جعبه ی مواد"کار تجربی نمایشی وی بود که دیکن با پریدن در درون آن درحقیقت خود را زندانی فضای درونیی می کرد که خود آنرا ساخته بود.بتدریج دیکون محیط بیرونی جعبه را با گچ و سیمان تزیین کرد و سپس از تراشکاری و چکش کاری برای ساخت فضای بیرونی جعبه استفاده کرد و بدین ترتیب او همزمان خود را غرق دردنیای نمایش و مجسمه سازی نمود.  

بعد از اتمام تحصیلاتش درمدرسه  سنت مارتین او با جمعی  از دوستان خود که تصمیم داشتند با هم کار کنند گروهManydeed  را تشکیل داده و اتاقی کوچک را اجاره کردند که تبدیل به کارگاه گروهی آنها شد.

در این زمان بود که دیکن به کار با مواد در ساخت مجسمه بیشتر علاقه مند شد او در فرم درخواست ثبت نام برای رویال کالج  کار با مواد را هدف اصلی خود عنوان نموده بود.

در سال 1977 او با "جاکولاین پونسله"که هنرمند سرامیک کار بود ازدواج کرد که حاصل ازدواج آنان دو فرزند بنامهای آلکسی و آلیس است.

دیکون اولین نمایشگاه انفرادی خود را در سال 1978 در بریستون بر پا کرد که زمینه ساز سری دیگر نمایشگاههای وی در سالهای دیگر در گالری های مهمی چون استودیوهای ریورساید (1984 )،تیت گالری لندن (1985) گالری هنر وایتچپل ( 1998) و تیت لیورپول( 1999) شد.

دیکن از هنگامی که در مدرسه ی سنت مارتین 1972-1962مشغول تحصیل بود کارهایی برای موضوعات نمایشی ساخته بود ولی بزودی نوع و مواد استفاده در کارش را تغییر داده و شروع به ساخت مجسمه هایی با مواد سخت تر و متنوع تر کرد که  با ارجاع به موضوعات فرهنگی و فیگوراتیو آنرا خلق می کرد.

دیکن خود را بیشتر مخترعی می داند که با یافتن و آمیختن موادی که ساختار هندسی مشخصی ندارند مجسمه های خود را خلق می کند.کارهای دیکون اغلب ذهنی هستند ولی اشاره به عملکردهای آناتومیکی بدن   یا حواس انسان را دارند.او در مجسمه هایش از زبان استعاره ای استفاده می کند که حامل عقایدی مرتبط با تجربه های زندگی انسانی است  که  از طریق مفهوم  زبانی با استفاده از ارجاع دادن ذهن به عناوین شاعرانه و از طریق حسی –بصری آنرا بازگو می کند.


 

 

از سال 1980 او شروع به ساخت مجموعه ای از کارهای فلزی و چوب ورقه شده  کرد که دارای سطوح ساده ی هندسی بودند و با ساختار کار همخوانی داشتند . همچنانکه ما  در کارهایش شاهد بسط دادن فرهنگ لغات در نام گذاری مجسمه ها هستیم  نوع استفاده ی از مواد نیز در در مجسمه هایش بصورت مداوم  متنوع تر شده(مانند کار" دختران وپسران"که  در آن ماده ی وینیل را با تخته های ورقه ای آمیخته است) و عمق معانی استعاره ای کارهایش نیز پیچیده تر و عمیق تر می شود  ودر نهایت بسوی یک زبان شخصی ویژه با عمق بیشتر پیش می رود.

او در سال 1979 به همراه زنش به مدت یکسال در آمریکا اقامت گزید و در همینجا بود که مجموعه ی طراحیهای بزرگ او با عنوان "اورفیوس ،وقتی آنها می خوانند" بعد از خواندن غزلیات ماریا ریلکس شکل گرفت.

همچنانکه اثر "If the Shoe Fits" نیز که در سال 1981 آنرا خلق کرده و مجسمه ای است  فلزی ، مربوط به مجموعه ی کارهایی ایست که با الهام از مجموعه ی اشعار"غزل برای ارفیوس" سروده ی "راینر ماریا ریلکس" خلق شده است .دیکن در این کارها از حفره های خالی با منافظ باز استفاده کرده که می تواند القا کننده ی سر ارفیوس در حال خواندن یا گوش دادن باشد و یا القا کنند ه ی اجسام بسیار  عادی روزمره مانند گلدانها،کفشها ،کلاهها و غیره .استفاده از منافظ خالی  در این مجموعه کارها  بیان کننده ی علاقه ی دیکن در  بررسی ارتباط فضاهای منفی و مثبت در فضا می باشد.

در سال 1982 او مجسمه هایی را با عنوان "هنر برای مردمی دیگر"خلق کرد.

 مجسمه ی  "For those who have ears" که در سال 1983 آنرا خلق کرده است مربوط به آیه معروف انجیل است که می گوید"هر آنکس که گوش شنوا دارد بشنود" فرمهای القا کننده ی گوش در این اثر

چوبی ورقه ورقه شده بخوبی بازگو کننده ی  علاقه ی دیکون در مطالعه ی فرایند ادراکات دنیوی ما  از طریق چشم،گوش و دهان هستند..استفاده از چوبی که  بصورت طبیعی حامل صمغها و نقوش حلقه ای   چوب است ما را بیاد ماده ای می اندازد که زمانی زنده  و بخشی از طبیعت بوده است .


دیکن یکی از مجسمه سازان پیشرو ده ی 1980 است. پیچ و خمهای کارهای در ابعاد بزرگ او یادآور فرمهای طبیعی اعضای بدن بوده و در عین حال بسیاری از کارهای دیکون توجه ما را به مراحل خلق اثر و چگونگی استفاده ی از مواد شهری و صنعتی جلب می کند.در اثر This That and the other استفاده ی از فیبرهای ورقه ای در سطوح بدقت متصل شده در تضاد با استفاده ی ازپارچه ی کرباسی است  که سطوح تیز و نامنظمی داردو بیننده را به تفکر در مورد فرایند ساخت اثر وا می دارند.

در  کار (Struck Dump) یا زبان زخم خورده که همراه با مجموعه از کارهای دیگر که فرمهای جعبه مانند را القا می کنند و همراه باپیام خاصی هستند  در سال 1989  خلق شد از  فلزهای تا شده استفاده کرده است وبیینده شاهد محفظه ای غیر قابل رسوخ و بسته در  مقابل خود است  که مانند اکثر کارهای دیکون که  از طریق عناوین خود  اشاره به حواص   پنجگانه یا پیام خاصی را می کند دراین مورد خاص او احتمالا یک فضای درونی ساکت و رمزگونه را به بیننده القا می کند.

 او یکبار در سال 1984 کاندیدای دریافت جایزه ی ترنر شده بود ولی در  سال  1987 برای مجموعه ی کارهای در گردش  "For those who have eyes"مفتخر به دریافت جایزه ی ترنر تیت گالری شد.

با کسب نمودن شهرت جهانی دیکون سفارشهای زیادی از کشورهای مختلف برای ساخت مجسمه هایی برای فضاهای بیرونی و درونی دریافت کرد.از جمله کارهای  " This is not a story"و"Building from the inside"که بسفارش کشور آلما ن برای شهر ویمبلینگن و کرفلد در  سال 1992 ساخته شد.

در سال 1995 جایزه ی "رابرت جکوبسن" را از موزه ی ورت آلمان دیافت کرد و در سال 1997 عنوا ن "شوالیه ی هنرها و نوشته ها" را ازسوی کشور فرانسه از  آن خود کرد.

در سال 2007 اوبا شرکت درببینال ونیز نمایند ه ی هنر ویلز بود.

دیکون بارها در دانشگاههای هنری معتبر اروپا دعوت به سخنرانی شده است و به تدریس مجسمه سازی پرداخته است.

 دیکن در سال 2009 کارهای جدیدی را در اسپانیا و در گالری" Galeria Distrito Cultro"  با نمایش فرمهای ترکیبی بسیار بزرگ مکعبی که می توانستند تجسم کننده ی بعد چهارم بصورت ذهنی-بصری باشند را در معرض دید عموم قرار داد مکعبهای ترکیبی که ازنقطه نظر واقعییتی دیگر بر افراشته شده بودند. برخی القای بعد چهارم بدینصورت را مشابه با تلاش و علاقه ی سالوادوور دالی در تجسم بعد چهارم در کار   "Christus Hypercubus"وی می دانند علاقه ا ی که منجر به دوستی درازمدت دالی با ریاضیدان مشهور بانچوف گردید که در نظر داشت تصاویر کامپیوتری از شکلهای هندسی بیافریند که بعد چهارم را به بیننده بنمایاند چیزی که بنظر او از لحاظ ریاضی قابل اجرا بود ولی واضح بود که پدیده ی تجسم ذهنی است چنین بنظرمی رسد که دالی در رویای ساختن مجسمه ی اسبی بود که سر آن رو به بیننده ،شانه های اسب درکوهی در اسپانیا و دم اسب بر روی ماه باشد و برای ساختن چنین ساختاری با پانچوف بحث های طولانی داشت.

مجموعه ی کارهای بزرگی مکعبی دیکن دراین نمایشگاه در اسپانیا  شاید تلاش دیگری در این زمینه بود.

 

نمایشگاهی مروری از فعالییتهای 40 ساله ی دیکون  در ماه سپتامبر   امسال در" موزه ی هنر مدرن و معاصر استراسبرگ" فرانسه  برگزار گردید که برای اولین بار کاملترین مجموعه ی کارهایش شامل 40 مجسمه،120 کار طراحی،کنده کاری و عکس از تاریخ 5-م ژانویه تا 19 سپتامبر بنمایش گذاشته شده بود .نمایش تعداد کثیری از طراحی های دیکون در این نمایشگاه گواه این امر بود که دیکون برای خلق مجسمه های بزرگش از طراحی های اولیه استفاده کرده و به طراحی بسیار بها می دهد.

نمایشگاه دیگری از کارهای وی امسال در 11-م سپتامبر در گالری" تادئوس روپاک"  فرانسه –پاریس   بازگشایی شد این نمایشگاه شامل  نمایش هفت کار جدید  با عنوان "چرخش و فریاد"Twist and Shout بود که که برای  خلق آنها دیکن  از مواد چوب،آلومینیوم،فولاد ضد زنگ وسرامیک استفاده کرده بود .

دو مجسمه ی چوبی وی در این نمایشگاه که دارای  ارتفاع زیادی بودند و بر زمین  بر افراشته شده بودند  ادامه ی کاوشهای وی را در در استفاده از چوبهای پیچ خورده را نشان می داد که با نوارها و پیچهای فولادی احاطه شده بودند وبه  وضوح گویای زبان خاص هنرمند در ارائه ی فرمها و سطوح منحنی و پیچشی بودند در این مجسمه ها  ماده ی چوب همانند دیگر کارهای چوبی(بخار داده شده) او  از نقش ایستای خود بیرون آمده و اشاره به یک عقیده و ذهنیت نرم و حسی را داشت که در مجسمه های معاصر کمتر یافت می شود.این دو مجسمه ی چوبی  که در روبروی هم نصب شده بودند دارای دو شخصییت متفاوت بودند  که یکی از آنها با شکل و فرم رسمیترو قائمتر که ساختمان جعبه مانند داشت وفضای  درونی  سختتری را نشان می داد در تضاد مجسمه ی دیگر چوبی بود که با شیوه ی خود انگیخته تر،آزادتر و شاعرانه تر خلق شده بود و در آن پنج جفت ستون در بالاترین نقطه با پیچشهایی سیال  به هم وصل شده بودند و چنین بنظر می رسید که از سقف آویزان هستند.

در اطراف مجسمه های چوبی و بر روی دیوارها سه کار خاص حروف   Alphabet وی بودند که  به دیوار تکیه داده و بلندی حدود سه متر را داشتند و  مربوط به کاوشهای ممتد دیکن در مسائل    فرمی  بودند.  این کارها در مرزبین  کارهای طراحی دیواری، برجسته کاری و مجسمه قرار داشتند وبعنوان مثال حرف A متشکل بود ازتداخل سه ساختمانبندی ازجنس فولاد ضد زنگ صاف با روشی   طبیعی –هندسی که دارای زوایای مایل بودند در صورتیکه حرف B از جنس آلومینیوم و ماهییت فرمی  پنج ضلعی را دارا بود که ساختمانبندی کلی آن دور یک فضای خالی هفت –گوشه ای شکل گرفته بود و در آن مثلثهای به هم وصل شد ه شکلی را بوجود می آوردند که از آن شکل گل-بته مانند بزرگتری استنتاج می شد. در این قالب بیننده می تواند فرمهای دیگری مانند ذوزنقه ،ستاره و شش ضلعی را  بیابد. 

در این نمایشگاه همچنین دو کار بسیار جدید تجربی وی بنمایش گذاشته شد .این مجسمه های پدیدار شونده شامل  گل رس ریخته گری بود  که درون مقوای ضد آب جاسازی شده بود و زمانی که آتش زده می شد سطح ظاهری  آن ناپدید ی شده و ماده ای از آن ظاهر می شد که سطح درونی آن باید کشف می گردید .این مجسمه ها ظاهری آبستره مانند داشته ولی دارای عناوینی در ارتباط با مواد سازند ه ی خود بودند.. دیکن در مورد این مجسمه هایش می گوید:"طبیعت کاوشگرایانه ی این کارهایم را دوست دارم و همچنین تقابل ترکیب وسایل ساده با مواد پیچیده آنرا".

نمایشگاه مروری کارهای ریچارد دیکنThe Missing Part)   )که در موزه ی استراسبرگ برگزار گردیده بود قرار است بار دیگر در موزه ی هانوور در23-م  ماه ژانویه 2011 بازگشایی شود.

ریچارد دیکن اکنون در لندن زندگی کرده ومشغول تدریس وفعالییتهای هنری می باشد.  

 

منابع:

 

 http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Deacon_%28sculptor%29  

http://www.royalacademy.org.uk/academicians/sculptors/richard-deacon-ra,105,AR.html 

http://www.distrito4.com/biografia.asp?Id=4&Galeria=3 

http://www.musees-strasbourg.org/sites_expos/deacon/en/index.php?page=autour